Bugün ne fotoğraf var,ne günün ayakkabısı çantası ne de benim stilim.
Bugün sadece duygularımı paylaşmak istedim sizinle.Eee insan 30'u devirince doğumgünü konusuna da daha duygusal yaklaşabiliyor.Şaka bir yana ben,30 yaşını geçtiği için 'ah vah' diyenlerden değilim.32 seneye güzel şeylerden sığdırdığımı düşünüyorum.Her şeyden önemlisi küçük sevgilim,oğlumu dünyaya getirdim.Onunla birlikte hayat bambaşka bir boyut kazandı.Tam O'nun sevgisini doya doya yaşarken bir anda ilk aşkım Baba'mı kaybettim ve hayat yeniden bambaşka bir boyut daha kazandı benim için.Babamın yokluğunu oğlumla gidermeye çalıştım.Hiç bir aşk baba aşkına benzemiyor ama küçük oğlum benim en büyük ilacım oldu.
Baba'mın yokluğunu kimseyle paylaşamadım.Belki istemedim belki de kabul edemedim ama doğumgünlerimde(bu O'nsuz 2. doğumgünüm) O'nun yokluğu içimi o kadar acıtıyor ki burda yazmak ve içimi dökmek istedim.
Bugün benim Doğum günüm.Babam yanımda değil ama sevgisi hep benimle.
Yanımda olan herkese çok teşekkür ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder